-
1 wartość
- ci; fvalue, worthtowar o wartości 100 funtów — goods worth 100 pounds, 100 pounds' worth of goods
* * *f.1. ( cena) value, worth; wartość nabywcza purchasing value; wartość odżywcza nutritional value; wartość rynkowa/pieniężna market/monetary value; wartość ubezpieczenia insured value; wartość użytkowa utility value; wartość nominalna ekon. face value; wycena wartości value assessment; podatek od wartości dodanej ekon. value added tax; bez wartości of no value; towary wartości 100 dolarów goods worth 100 dollars, 100 dollars' worth of goods.2. ( znaczenie) value, significance; wartość artystyczna artistic merit; wartość estetyczna aesthetic value; poczucie własnej wartości self-esteem, self-consciousness; mieć poczucie własnej wartości have a high self-esteem; szacować wartość czegoś (na) estimate sth (at); tracić na wartości depreciate, lose value; nie tracić na wartości hold its value; zyskiwać na wartości increase in value, gain value; umniejszać wartość czegoś/kogoś (np. czyichś osiągnięć) belittle sth/sb; znać swoją wartość know one's value; to nie przedstawia dla mnie żadnej wartości this is of no value to me.3. fiz., mat. value; wartość bezwzględna absolute value; wartość dodatnia positive value; wartość liczbowa numerical value; wartość średnia mean l. average value; wartość ujemna negative value.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wartość
См. также в других словарях:
znak — m III, D. u, N. znakkiem; lm M. i 1. «to co ma poinformować o czymś przez wywołanie określonych skojarzeń (odruchów warunkowych)» Wymieniać znaki porozumiewawcze. Dać znak gestem, spojrzeniem. Robić coś na dany znak. ∆ Znaki diakrytyczne «znaki… … Słownik języka polskiego
dioptria — ż I, DCMs. dioptriarii; lm D. dioptriarii (dioptriaryj) fiz. «jednostka zdolności zbierającej układu optycznego (soczewki); dla soczewek skupiających mająca wartość dodatnią, dla rozpraszających ujemną; zdolność zbierająca soczewki o ogniskowej 1 … Słownik języka polskiego
wada — ż IV, CMs. wadzie; lm D. wad 1. «ujemna cecha charakteru, przywara» Drobna, przykra, dokuczliwa wada. Wady narodowe, społeczne. Człowiek bez wad. Mieć jakąś wadę. Wytykać czyjeś wady. 2. «brak, uszkodzenie obniżające wartość jakiegoś przedmiotu;… … Słownik języka polskiego
względny — względnyni 1. «zależny od różnych względów, ujmowany w rozmaitych relacjach; relatywny» Względna wartość czegoś. Względna ocena czegoś, opinia o czymś. Wielkość względna. ∆ fiz. Ruch względny, prędkość względna «ruch, prędkość rozpatrywane w… … Słownik języka polskiego
zły — źli, gorszy 1. «ujemny pod względem moralnym; wrogo usposobiony do ludzi, usiłujący szkodzić, szkodzący innym; będący objawem takich cech; szkodliwy; nieetyczny» Zły człowiek. Zły charakter. Złe skłonności, popędy, instynkty. Zły wpływ. Złe… … Słownik języka polskiego
ocena — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. ocenanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wartościujący sąd, opinia o czymś, kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pozytywna, dodatnia, negatywna, ujemna, nieprzychylna ocena. Krańcowo… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
